Z TRZECH przedstawień teatralnych, które obejrzałem, najbardziej podobało mi się wznowienie sprzed jedenastu lat. Myślę o sztuce Iwana Turgieniewa "NA ŁASKAWYM CHLEBIE" w reżysera Tadeusza Byrskiego, z Gustawem Lutkiewiczem w roli głównej (12 XI p. 2). Zapis telerecordingowy, podły z samej natury, z czasem jeszcze sparszywiał, dźwięk brzmiał chwilami jak na starych kopiach przedwojennych filmów, zdziwienie budziły przerwy montażowe wynikłe z jakichś trudnych już do pojęcia ówczesnych kłopotów technicznych. W dodatku sama sztuczka, mimo fragmentów zdradzających rękę mistrza analizy psychologicznej, mocno trąci staroświeckim melodramatem. A jednak zapominało się o tym wszystkim oglądając Lutkiewicza w roli Kuzowkina. Jakże to świetnie, po mistrzowsku poprowadzona rola, co za subtelność, jakie bogactwo odcieni przy konsekwentnym unikaniu pułapek taniej "rodzajowości"! Znacznie mniejszy entuzjazm wzbudziła we mnie poniedziałkowa premiera - sztuk