STARY TEATR IM. HELENY MODRZEJEWSKIEJ W KRAKOWIE: "ŚLUB" To przedstawienie zgodnym jak rzadko chórem krytyków i ludzi teatru zostało obwołane największym wydarzeniem artystycznym sezonu 1990/1991. Jerzy {#os#1115}Jarocki{/#}, twórca polskiej prapremiery "Ślubu" (Gliwice, 1960), prapremiery polskiej na scenie zawodowej (Teatr Dramatyczny, Warszawa 1974) i wielu jeszcze realizacji tego dramatu w kraju i za granicą (wspominał o nich Andreas Wirth w swym szkicu o twór­czości Jarockiego por. "Dialog" nr 1-2/1991) dał w krakowskiej inscenizacji jakby sumę swoich doświadczeń. Powstał spektakl szalenie precyzyjny, logiczny i konsek­wentny, odarty ze wszystkiego, co rozpraszałoby wywód. Część krytyki pisała nawet o "akademickości" krakowskiego "Ślubu". Warto odnotować możliwie szczegółowo kształt tego przedstawienia - choćby po to, by móc się do niego odwoływać w przy­szłych realizacjach dramatu. Ponieważ o przedstawieniu wiele już powied