OTO znów Brecht w teatrze wojskowym. Świeżo jeszcze mamy w pamięci wrażenia, jakich doznaliśmy na światowej prapremierze "Dobrego Człowieka z Seczuanu" - prapremierze, któ­ra stała się w naszym, jałowym jeszcze wówczas, życiu teatral­nym prawdziwie wielkim wyda­rzeniem. Tym razem poznajemy warsztat twórczy Brechta z od­miennej nieco strony. Jest to Brecht inny aniżeli w "Dobrym człowieku z Seczuanu", inny ani­żeli w słynnej "Matce Courage". Znajdujemy w Szwejku co praw­da tak charakterystyczne dla brechtowskiej dramaturgii elemen­ty, jak np. pełne metafory i filo­zoficznej zadumy songi, m. in. słynną songę "A co dostała żona żołnierza", kończącą się słowami: "z mroźnej ziemi rosyjskiej dosta­ła żona żołnierza niemieckiego welon z krepy" - (strasznie źle ją śpiewa Wanda Łuczycka). Mamy tu również monologi do publiczności. Zacho­wana też została zasada epickiego charakteru akcji, sprawiająca, że w sztuce nie ma tradycyjnego na­ra