KRZYSZTOF KOPKA W wypowiedzi poświęconej sytuacji pol­skiej dramaturgii współczesnej, jakiej udzielił Pan kilkanaście mie­sięcy temu naszej redakcji, przewidywał Pan, że zaprzestanie pisania dla teatru. Czy mógłby Pan powiedzieć, co w dzisiejszym teatrze zniechęca Pana do współpracy z nim? I czy coś ostatnio się zmieniło? WŁADYSŁAW TERLECKI Nic nie zmieniło się od tamtej pory. Ta próba skończyła się niepowodzeniem. Mam zamiar doprowadzić do końca dwie zaczęte prace. Wcale zresztą, nie jestem pewien, czy uda mi się to zrobić. Mam w każdym razie pewność odrzuce­nia mojej oferty. .Nie chciałbym jednak, aby to ostatnie zdanie zabrzmiało jak wyrzut. Żyjemy w czasach, kiedy skargi stają się bardzo modne. Otóż wcale się nie skarżę. Wiem, że przyczyny, któ­re ostatecznie skłoniły mnie do zarzucenia myśli o dalszym pisania dla teatru, są złożone, ale wolę ich szukać w swojej robocie. Pro­szę więc nie wyciągać z tego żadnych gener