EN

25.10.2019 Wersja do druku

Pozytywizm w brutalistycznym krajobrazie

"Lalka" wg Bolesława Prusa w reż. Wojtka Klemma w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Pisze Paweł Kluszczyński na blogu I jestem spełniony.

"Lalka" w reżyserii Wojtka Klemma to współczesne odczytanie powieści Bolesława Prusa, przygotowane w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Nowatorskie wydaje się ukazanie znanych wątków ze świeżej perspektywy, jak również scenografia, to nowatorska forma wyrazu. W pierwszym momencie uwagę skupia scenografia autorstwa Magdaleny Gut, która przypominała nieukończony brutalistyczny budynek. Jest ascetyczna a zarazem monumentalna i przytłaczająca, wychodzi poza obręb sceny, agresywnie łącząc się z teatralną architekturą. Dodaje jej głębi wykorzystanie czterech planów akcji. Pierwszy na poziomie sceny, gdzie dzieje się najwięcej scen związanych z mieszczaństwem. Drugi u podnóży wypełniony jest kartonami, będący światem najniższej klasy społecznej, a zarazem rezydencją Ignacego Rzeckiego (Marcin Kalisz). Kolejnym jest platforma umieszczona ponad sceną w samym centrum to dom Stanisława Wokulskiego (Mateusz Janicki). Ostatnią wyróżnioną p

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał nadesłany

Blog I jestem spełniony

Autor:

Paweł Kluszczyński

Data:

25.10.2019

Realizacje repertuarowe