Poznańska tradycja inscenizacji Brittenowskich dzieł operowych sięga już trzydziestu lat. Przypomnijmy, iż w 1964 roku odbyła się tu premiera "Małego kominiarczyka" dla dzieci, w 1969 wykonano Brittenowską rekonstrukcję "Opery żebraczej", w 1977 - "Sen nocy letniej", w 1980 pierwszą część tryptyku przypowieści misteryjnych - "Rzekę krzyczących ptaków", zaś w 1987 ostatnią opera Brittena, tworzoną ze świadomością rychłego kresu życia - "Śmierć w Wenecji". Biorąc pod uwagę sukces, jaki odniosła poznańska inscenizacja "Rzeki krzyczących ptaków" w reżyserii Małgorzaty Dziewulskiej, z tym większym zainteresowaniem oczekiwaliśmy od dawna zapowiadanej polskiej prapremiery ostatniej części tryptyku misteryjnego: opowieści o powrocie syna marnotrawnego, dzieła realizowanego w interpretacji tej samej inscenizatorki. Istotnie, premiera 29 stycznia była wydarzeniem artystycznym wielkiej rangi. Znakomicie wkomponowana w surowe wnętrze kościoła Dominik