Takiej premiery nie pamięta­my od czasu dyrekcji Satanows­kiego - mówili wrocławscy me­lomani poznaniakom, którzy w sporej liczbie zjawili się w tamtejszej Operze, by wspól­nie oklaskiwać "Samsona i Dalilę", prawie nieznane w Polsce (poza jedną arią) dzieło Camille Saint-Saensa. Mieczysław Dondajewski, myśląc o jego wystawieniu jesz­cze w Poznaniu, otworzył nim swoją kadencję dyrektorską w stolicy Dolnego Śląska. Do ról tytułowych zaprosił, omal de­biutującego tenora, Tomasza Madeja i jedną z największych polskich śpiewaczek Ewę Podleś. "Samsona i Dalilę" zainscenizował i wyreżyserował Robert Skolmowski, scenografię przygotował Andrzej Sadowski a choreografię Teresa Kujawa. Chciałoby się powiedzieć: komplet artystów, którzy w na­szym Teatrze Wielkim niejedno­krotnie odnosili sukcesy napra­wdę ogromne. O ich wrocławskim dziele sze­roka publiczność wypowiedziała się owacją na stojąco. Co wytrawniejsi melomani i zna­wcy tematu