Poznań gości Davida Pountneya, jedną z najbardziej uznanych osobowości współczesnej opery, brytyjskiego librecistę i reżysera, który odkrywa nowe ścieżki w świecie opery. Czasem te odkrycia przybierają formę sequeli kultowych dzieł. Już 17 lutego przekonamy się, jak Brytyjczyk poradził sobie ze stworzeniem ciągu dalszego "Wesela Figara" Mozarta.

"Rozwód Figara" (Figaro Gets a Divorce) to owoc współpracy rosyjskiej kompozytorki młodego pokolenia Eleny Langer oraz właśnie Davida Pountneya [na zdjęciu]. Spektakl został stworzony jako zwieńczenie trylogii o Figarze i jest kontynuacją losów postaci znanych z "Cyrulika sewilskiego" Rossiniego i "Wesela Figara" Mozarta. W kraju targanym rewolucją tajemniczy Major usiłuje doprowadzić arystokratyczną rodzinę Almavivy do rozpadu. Źródłem jego władzy nad ludźmi jest znajomość ich głęboko skrywanych tajemnic. Major nie waha się knuć intryg, czy użyć szantażu. Czy w porewolucyjnej rzeczywistości jest jeszcze miejsce na miłość, zaufanie i szczęście rodzinne? Z Davidem Pountneyem rozmawiam, gdy mistrz znalazł chwilę wolnego czasu po próbie w Neapolu. Pountney lekko onieśmiela rozmówcę. Bo gdy opowiada o pisaniu, reżyserowaniu i kierowaniu słynnymi instytucjami operowymi na świecie - mówi o tym wszystkim tak, jakby nie było to dla niego nic