- Tadeusz Różewicz istnieje w "Lamencie" nie tylko przez teksty. Jest wszechobecnym sprawcą każdej myśli, tej która zaistniała w sposób bezpośredni na scenie, i tej, która pobudziła proces do tego prowadzący - mówiła przed premierą Ewa Wycichowska. 10 lutego spektakl w CK Zamek.

Inspiracją do tworzenia był tomik "Matka odchodzi", w którym autor umieścił fragmenty swojego dziennika, kawałki prozy i wiersze odwołujące się do matki, do ginącego świata. Wycichowska zadbała o formę widowiska. "Lament" jest teatrem totalnym: słowa Różewicza dialogują z albumem światowego malarstwa przetworzonym przez Daniela Stryjeckiego na niezwykle osobiste obrazy, minimalistyczne formy przestrzenne zaprojektowane przez Bohdana Cieślaka stanowią kontrapunkt dla "bogatych" kostiumów Anny Czyż. Muzyka Krzysztofa Wiki-Nowikowa buduje nastrój, wyzwala emocje, inspiruje ruch... Wycichowska posługuje się wszystkimi dostępnymi językami teatru tańca, dzięki czemu Kasandryczny ton poezji Różewicza jest bardziej czytelny niż słowa jego dramatów wystawianych aktualnie na scenach teatrów repertuarowych. Spektakl Polskiego Teatru Tańca trzeba koniecznie obejrzeć. To "lektura" obowiązkowa w tym sezonie teatralnym. *** "Lament. Pamięci T. Różewicza