"NN (Wacławowi Niżyńskiemu)" w choreogr. Ryszarda Kalinowskiego w Lubelskim Teatrze Tańca. Pisze Grzegorz Kondrasiuk w Gazecie Wyborczej - Lublin.

Dedykowany Wacławowi Niżyńskiemu spektakl "NN" jasno pokazuje, że firma pod szyldem Lubelski Teatr Tańca stosuje strategie permanentnej ucieczki do przodu, unikając zasklepienia w zbyt oczywistych kanonach tanecznej estetyki. Ta dość bezkompromisowa postawa daje o sobie znać przy okazji każdej kolejnej premiery zespołu. Lubelscy tancerze mogliby przecież pójść na łatwiznę i korzystając z wypracowanej techniki i odrębnego stylu, skupić się na seryjnych produkcjach nastawionych wyłącznie na popisywanie się osiągniętym tanecznym kunsztem. Tymczasem wolą testować język teatru tańca w zderzeniu ze skrajnie odmiennymi inspiracjami i tematami, raz po raz rozsypując misternie złożoną układankę i wciąż na nowo składając ją w inny zaskakujący obraz. Niegdyś pod kierownictwem Hanny Strzemieckiej najsilniej w repertuarze zaznaczał się nurt onirycznych opowieści na kanwie malarstwa (Marc Chagall) i literatury (Bruno Schulz, Witold Gombrowicz). Póź