Trembeckiego nie uważa się za dramatopisarza, jego postać raczej kojarzy się z typem poety dworskiego, birbanta, awanturnika i libertyna, o którym legenda mówi, że w ostatnich chwilach życia grał w szachy, rozmawiał o kobietach i "umarł prawie w żartach". A jednak to właśnie Trembecki wraz z Zabłockim rozpoczęli pisanie serii wierszowanych komedii na scenę narodową - w większości tłumaczeń i przeróbek m. in. Racine'a, Szekspira, Woltera. Do swej przeróbki Wolterowskiego "Syna marnotrawnego", wykonanej na zamówienie księcia Adama Czartoryskiego, nie miał widać Trembecki przekonania, skoro ukrył się pod pseudonimem Ludwika Azarycza. Sztukę wystawiono w 1779 r. i od początku cieszyła się powodzeniem widzów i krytyków, którzy podkreślali przede wszystkim walory przekładu, będącego parafrazą opowieści Wolterowskiej. Ten, dziś już prawie zapomniany, utwór ma szanse cieszyć się równie wielkim powodzeniem, choć niekoniecznie z
Tytuł oryginalny
Powrót Syna marnotrawnego
Źródło:
Materiał nadesłany
Przegląd Tygodniowy nr 13