NA scenie Teatru im. Słowackiego w Krakowie nareszcie zabrzmiał prawdziwy ton, ostry, teatralnie wyrazisty - i poruszył widownię, może nawet przywrócił jej odrobinę wiary w siłę tej sceny. Stało się to za sprawą Friedricha Dürrenmatta, powracającego do Krakowa po 31 latach z "Wizytą starszej pani", tym razem przygotowaną reżysersko, scenograficznie i muzycznie przez zaprzyjaźnionych z krakowskim teatrem artystów ukraińskich, Siergieja Danczenkę, Daniła Liedera i Siergieja Biedusenkę. No i oczywiście dzięki zespołowi aktorskiemu, który w tym przedstawieniu udowodnił, że może się odrodzić i zmobilizować, aby osiągnąć przyzwoity poziom artystyczny; może dlatego, że miał do czynienia z wybitnym dziełem dramaturgicznym i że prowadził go doświadczony reżyser. Starsi teatromani pamiętają inscenizację "Wizyty starszej pani" w Teatrze im. Słowackiego z 1958 r., w reżyserii Lidii Zamkow i z jej wielką kreacją Klary Zachanassian. Pamiętają i