Lekka komedia w 3 aktach Marii Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej. Reżyseria: H.
Małkowska. Dekoracje W. Małkowski.

Lekka komedia na temat ciężkiej tragedii. Tato chce mieć mamę, jako czynnik porządku i troski o niego i dom, a pannę Dianę jako... przyjemność, słońce i drugą młodość. Syn pożerca niewieścich serc chce w domu tylko mamy i czystej atmosfery rodzinnej. Córka niemal podlotek wygłasza filozoficzne poglądy i popiera pragnienie taty. I tak dalej. Nie ma to wszystko specjalnie głębokiej treści. Tematyka dosyć konwencjonalna i oklepana. Postawa moralna niewyklarowana. Nie wiadomo właściwie dlaczego lepiej że mama wraca, skoro nie jest źle, że synalek szaleje i szumi. Cóż jednak wymagać od lekkiej komedii. Nie można nawet robić zarzutu z bardzo uproszczonej psychologii postaci, które myślą nie żywymi myślami, lecz szablonami. Skutkiem tych braków psychologicznych wszystkie postacie są też nieco papierowe. Ratuje sytuację błyskotliwe słowo, żywy i bardzo zgrabny dialog, no i tempo. Sztuka toczy się wartko i mimo, że się dzieje w niej mało, robi