"Beatryks Cenci" należy do mniej znanych i rzadko grywanych sztuk Juliusza Słowackiego. Nie doić, że napisana została po francusku w 1840 r, to jest to dramat nieukończony. Publikacji doczekał się dopiero 26 lat po śmierci poety. Opowiada o autentycznych zdarzeniach, które miały miejsce w Rzymie w 1599 roku. Wówczas to, jak notują historycy, ścięte toporem kata spadły trzy głowy: Beatricy Cenci, jej macochy hrabiny Lukrecji oraz brata Giacoma. Wydarzenia owe stanowiły finał wcześniejszych wypadków. Słowacki opisuje je w swoim dramacie szczegółowo, czerpiąc zapewne częściowo ze swej wyobraźni.

Historia opisana przez poetę pełna jest makabrycznych zbrodni, nasycona mrocznym klimatem namiętności, ale i czystej miłości, przeżywanej przez tytułową bohaterkę. Zgwałcona przez ojca Beatryks (Agnieszka Grochowska, studentka warszawskiej AT), zabija ojca z przyzwoleniem swej matki (Ewa Wiśniewska). Rodzina postanawia zamaskować zbrodnię Beatryks, ciało ojca Cencich zostaje wyniesione na ulicę. Gdy wszyscy wierzą w jego zamordowanie przez rzezimieszków, pojawiają się nieoczekiwane komplikacje. Beatryks zakochuje się w przypadkowo ujrzanym młodym malarzu, Gianim Giani (Bartosz Opania),od pierwszego wejrzenia. I to z wzajemnością, niee dane jest im jednak żyć długo i szczęśliwie, bo zazdrosny o jej uczucia ksiądz Negri (Mariusz Bonaszewski) donosi o dokonanym przez Beatryks morderstwie... Prapremiera sztuki Słowackiego odbyła się w Poznaniu 11 stycznia 1872 roku. Do końca XIX wieku dramat wystawiany był jeszcze siedmiokrotnie. Choć był rzadko grywa