EN

19.09.2019 Wersja do druku

Postraszyć Makarenką

Poświęcony teatralnej działalności rozdział 4. tomu II "Poematu pedagogicznego" stanowi wśród literackich teatraliów perełkę szczególnie osobliwą. Kilka najcelniejszych wyimków winno zaprezentować go dostatecznie, choć lektury całości nie zastąpi - fragmenty dzieła Antona Siemionowicza Makarenki przedstawia Jarosław Komorowski w portalu Teatrologia.info.

Wędrując po okolicach ukraińskiej Połtawy, głównie śladami wielkiej bitwy z 1709 roku, w pobliżu wsi Kowalewka, jakieś dwadzieścia kilometrów od miasta, natknąłem się na tablicę-drogowskaz z napisem "Muzeum-rezerwat im. Antona Siemionowicza Makarenki". Trzy kilometry dalej przez bramę wjechałem na teren uwiecznionej w trzytomowym utworze "Poemat pedagogiczny" (1933-1935) kolonii im. Maksyma Gorkiego, "wzorcowej instytucji dla małoletnich przestępców", w 1920 roku założonej, a potem opisanej przez teoretyka i praktyka "wychowania komunistycznego". Wszystko na swoim miejscu: "czerwony dom" i "biały dom", zabudowania gospodarcze, nawet przystań nad rzeką. Od razu przypomniałem sobie piosenkę z radiowej szopki na Nowy Rok 1964, w której jednym z bohaterów był odrażający Chuligan, takimi oto słowy - na melodię "A mnie jest szkoda lata" - komentujący nowe, zaostrzone prawo karne: "Dostałem cztery lata, a jeszcze przed miesiącem Bym przed orzekającem ko

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Postraszyć Makarenką

Źródło:

Materiał własny

www.teatrologia.info

Autor:

Jarosław Komorowski

Data:

19.09.2019