Były pop jest prorokiem. Były nie­doszły reżyser Teatru Wielkiego podobnie jak były niedoszły nobli­sta w dziedzinie materializmu - bezdomny. Prysypkin to ofiara mi­nionego stulecia. Rządzi absurd - porządek nastały po komunizmie Tekst Tadeusza Słobodzianka "Sen Pluskwy, czyli towa­rzysz Chrystus" to kontynuacja "Plusk­wy" napisanej w 1929 roku przez Włodzi­mierza Majakowskie­go. Obraz Moskwy lat 90. pokazany jest w tekście Słobodzianka przez pryzmat losu Prysypkina - zamkniętego w klatce w zoo w latach 30., a wypuszczonego pod koniec lat 90. Ofiara minionego stulecia przetrzy­mywana jako "burżujus vulgaris" po półwieczu z okładem mierzy się ze światem pełnym gangsterów, sprzedajnych urzędników, oszukujących i oszu­kanych. Moskwa w zamyśle Słobodzianka nie jest jedynie stolicą i największym mia­stem Rosji. To rzeczywistość umowna, sceneria odpowiednia, by pokazać każ­dy z krajów postkomunistycznych. Przekłada się to na inscenizację wy�