Spektakl Grażyny Kani pokazuje migawki z życia kilku mieszkań­ców Londynu, m.in.: szefa i pra­cownika, nauczyciela i ucznia, brata i siostry. Pod powierzchnią codziennych gestów i pospiesz­nych rozmów skrywają oni wielkie emocje. Postaci zachowują się prowokująco, bo szukają coraz sil­niejszych doznań. Chcą na nowo poczuć siebie i drugiego człowie­ka. Autor sztuki Simons Stephens pyta, czy to jest w ogóle możliwe, skoro dzisiejszy świat oparty jest na podglądaniu, a nie przeżywa­niu. Twierdzi, że drastyczne obra­zy nie robią już na nas wrażenia, a sposób, w jaki się komunikuje­my, często ma tyle wspólnego z porozumieniem, ile seks w fil­mach pornograficznych z miło­ścią. Reżyseria: Grażyna Kania, sceno­grafia: Julia Kaschlinski, kompozy­tor: Maciej Szymborski, projekcje i nagrania: Maciej Makowski, ruch sceniczny: Jarosław Staniek. Występują: Marcin Bosak, Krzysz­tof Dracz, Jadwiga Jankowska-Cieślak, Agata Kulesza, Krzysztof Ogłoza,