Niestrudzona propagatorka polskiego baletu, choreograf i twórca gdańskiej szkoły baletowej Janina Jarzynówna-Sobczak zaprezentowała na operowej scenie nowy wieczór baletowy. Po niedawnych "Posągach mistrza Piotra", "Bagatelekaczu" i przez Jarzynównę wystawianym "Bachusie" są to tym razem trzy polskie balety, obrazujące trzy epoki, będące dziełem trzech choreografów, operujące odmiennym stylem i sposobem realizacji. Wreszcie nawet chyba wizji scenicznej. Jest więc w czym wybierać i słuszne wydaje się w dobie współczesnej, takie łączenie różnorodnej twórczości zamkniętej w jedną formułę teatru tańca. Bowiem Jarzynówna zgodnie ze swoim poglądami konsekwentnie zmierza do stworzenia teatru, w którym taniec będzie i jest zasadniczym, ale nie jedynym elementem. Wyraża się to w zespoleniu muzyki, plastyki i we wtopieniu w ich dzieło tancerza, który nie tylko potrafi wykonać określone pas, ale umie tworzyć postać, środkami aktorskimi. W tej mierze