W dniu 10 bm. w jednym z najpo­ważniejszych dzienników angielskich "Manchester Guardian" ukazała się recenzja, której już tytuł jest zna­mienny "Polski Old Vic - nie zapo­wiedziany teatr w Scali": "Podczas gdy nasz własny "Strafford and Avon" gra dla prezydenta Tato i dla Włochów krwawą sztukę "Tytus Andronicus" Polski Old Vic (najsłynniejszy teatr londyński) przybył niezapowiedzianie nie do Londynu i gra dla bardzo małej garstki publiczności w gmachu teatru Sca­la. Dwie sztuki są w programie: komedia, która przypomina Mariveaux albo Alfreda de Musset "Mąż i żona" oraz "Dom ko­biet", który z kolei przypomina "Bernar­dę Alba". Nawet ludzie którzy nie rozu­mieją ani słowa po polsku, bawią się do­skonale, szczególnie na sztuce "Mąż i żo­na" która nie jest trudniejsza do zrozu­mienia niż opera Mozarta grana w obcym języku. Bo przecież tapczan, który jest punktem centralnym tych czarujących de­koracji, zawsze przemawia językiem mię­