TEATR POWSZECHNY -- jak mało który w Polsce - dba o obec­ność polskiej dramaturgii współczesnej na afiszu. Ma on obecnie w repertuarze spektakle, oparte na tekstach Białoszewskiego, Bratnego, Terleckiego, Choińskiego, ostatnio zaś odbyła się premie­ra "Meczu" JANUSZA GŁOWACKIEGO, Komedii Głowackiego dzie­je się jednak krzywda. Ese­ista pisze w programie tea­tralnym, że jest ona produk­tem pasji moralizatorskiej, że są w niej szersze, społeczne odniesienia, jakoby uzasad­nione całym pisarstwem Gło­wackiego, nacechowanym etyczną bezkompromisowością. Tymczasem jest normalna, zresztą niezła i niejednym ostrzem naładowana komedia satyryczna: żadne zatem "Dziady" czy "Wyzwolenie", przeciwnie, po prostu szyder­czy, krytyczny rzut oka na zamknięty światek piłkarskiej reprezentacji kraju i skupio­nych wokół niej działaczy. Ambicje i mechanizmy, rzą­dzące tym środowiskiem, są oczywiście swoiste i z pew­nością warte niejednej saty­rycznej kom