Po raz drugi na scenie teatru warszawskiego pojawia się problem i dramat poety. Po bardzo kameralnym "Chattertonie" Alfreda de Vigny (który okryty rumieńcem wstydu opuścił scenę teatru Ateneum) - na afiszu teatru Współczesnego wszedł dramat Seana O'Casey z ostatniego okresu walk Irlandii o pełną niepodległość p.t.: "Cień bohatera", zrealizowany przez młodych reżyserów z PWST. Oto on, Donal Davoren, ukryty w małym pokoiku handlarza-domokrążcy, człowiek, który pragnie służyć Nieugiętej, Niezaangażowanej Poezji, niezależnej od tych czy owych wstrząsów historycznych. Ale nie podobna odejść całkowicie od świata, odejść niezauważonym przez ludzi. Nawet jeśli człowiek nie ukazuje swej twarzy, pozostawia za sobą ciemny kontur postaci: cień. Według niego zostanie on "odczytany" i "osądzony". I Donal Davoren, znany jedynie ze swego "zarysu", z legendy został osądzony: staje się w oczach ludzkich bohaterem, ukrytym powstańcem, mózgiem dokonujący