"Ósmy dzień tygodnia" w reż. Armina Petrasa w Starym Teatrze w Krakowie. Pisze Agnieszka Celeda w Polityce.

"Ósmy dzień tygodnia" słynne opowiadanie Marka Hłaski, przeszło podwójny magiel. Najpierw niemiecki reżyser Armin Petras zaadaptował je na swój poetycko-surrealistyczny styl, potem adaptację przełożyła z powrotem na polski Monika Muskała, a Petras przyjechał do Krakowa, żeby z aktorami Starego Teatru przygotować spektakl. Rezultat z pewnością był szokiem dla czytelników Hłaski: zamiast dobrze pamiętanych klimatów prozy "polskiego Jamesa Deana", zobaczyli puste pole torfu pod nagim płotem i postacie jak ze zwariowanego komiksu. Światek ludzików nadrabiających minami swoje życie w pustce, w kłamstwie, wśród głupich gierek - i na tym tle żywą, normalną dziewczynę, która ze sceny na scenę rozstaje się z nadzieją na piękne wejście w dorosłość - by w końcu dać się przelecieć byle komu. W spektaklu Petrasa nie ma żadnych realiów Polski lat pięćdziesiątych, są tylko rozmaite widowiskowe wariactwa: leje deszcz, fruwa marynarka, ustawie