DWA jubileusze: dwusetna rocznica urodzin Jana Nepomucena Kamińskiego oraz dwudziestolecie Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy. O pierwszym wie się niewiele i niewiele się pamięta. Więc przypomnijmy: aktor, reżyser, dramatopisarz, tłumacz i adaptator wybitnych dzieł światowej literatury dramatycznej, wielce zasłużony dla polskiej kultury teatralnej, działacz i organizator, związany głównie (przez 33 lata) z teatrem lwowskim i Lwowem, dziennikarz i krytyk. I wierny uczeń i kontynuator teatru obywatelskiego i dydaktycznego Wojciecha Bogusławskiego. Widomym tego symbolem jest przede wszystkim śpiewogra J. N. Kamińskiego pt. "Zabobon czyli Krakowiacy i Górale" własna wersja wcześniejszej o 22 lata śpiewogry Bogusławskiego "Cud mniemany czyli Krakowiacy i Górale". Właśnie śpiewogrą Kamińskiego uczcił Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy dwusetną rocznicę urodzin artysty i własne dwudziestolecie. "Uczcił" to może nie najlepsze określenie. Zwykle jubileusze