"Portrety Wiśniowego sadu" w Grzegorza Brala w Teatrze Pieśń Kozła we Wrocławiu. Pisze Edyta Werpachowska w serwisie Teatr dla Was.

Emocje ciężko jest wyrazić słowami. Sfera uczuć często wymyka się ekspresji werbalnej powodując, że wypowiadane zdania brzmią banalnie. Doskonale wiedzą o tym twórcy wrocławskiego Teatru Pieśni Kozła. Artyści czerpiący z bogatej historii polskiego teatru eksperymentalnego stworzyli kolejny spektakl opierający się na ruchu i technikach wokalnych. "Portrety wiśniowego sadu" w reżyserii Grzegorza Brala to teatralna awangarda najwyższej jakości. "W tej sztuce nie ma wielkiej tragedii - nikt nikogo nie morduje, nikt nie popełnia samobójstwa, nikt nie knuje spisków - a jednak wydarza się w niej koniec świata" - tak spektakl zapowiadał Grzegorz Bral. Rzeczywiście, "Portrety wiśniowego sadu" nie obfitują w mnogość tragicznych wydarzeń, jednak dawka emocji, jaką wywołują jest tak duża, że momentami aż ciężka do zniesienia. Spektakl nie sposób jest poddać racjonalnej analizie - odwołuje się głównie do odczuć widzów; nie jest historią, któr�