O spektaklu "Orfeusz i Eurydyka" w reż. Janusza Stolarskiego ze Stowarzyszenia Teatralnego Antrakt z Poznania prezentowanym na Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego w Warszawie pisze Anna Diduch z Nowej Siły Krytycznej.

Orfizm musiał się wydawać starożytnym Grekom bardzo pociągającą religijną alternatywą. Podobnie jak wiele wieków później chrześcijaństwo, dawał nadzieję na odrodzenie duszy i szczęście w zaświatach, regulował doczesne życie swoich wyznawców poprzez jasne zasady. Orfeusz, wedle mitologii, miał wszystko: ukochaną żonę i talent, którego wszyscy mu zazdrościli. Cieszył się także przychylnością natury, którą zjednywał swoją grą i śpiewem. Śmierć Eurydyki, a następnie nieudana podróż do Hadesu, nauczyły go pokory, a ból wywołał refleksję nad naturą naszej duszy. Spektakl "Orfeusz i Eurydyka" jest studium orfeuszowego cierpienia, które zostało ukazane w bardzo czytelny i plastyczny sposób - przy pomocy obrazów. Przestrzeń sceny całkowicie zajmuje scenografia składająca się z pionowych pasów przezroczystego, zwiewnego materiału. Są zawieszone pod sufitem i wypełniają całą scenę tworząc przestrzeń, w której rozgrywa się mis