Ta sztuka powstała w roku 1945. Wszystko w niej tętniło wtedy naj­żywszą aktualnością. Eduardo de Filippo - najwybitniejszy dziś włoski pisarz dramatyczny, poza tym zaś aktor teatralny i filmowy, reżyser i kierownik zespołu w jednej osobie - dał tu nieostygły jeszcze kawał rze­czywistości wojennej i powojennej. Rzecz dzieje się w "Neapolu - mie­ście milionerów", ale te same spra­wy w podobny sposób przebiegały w wielu innych miastach i krajach, przez które przeszła wojna. Nie, nie idzie tu o walki frontowe, bombar­dowania, ruiny, gruzy i cały pochód zniszczenia. Nawet nie o terror oku­pacyjny, choć i we Włoszech można by mówić o faszystowskiej okupacji. Ludzie, których w tej sztuce ogląda­my, nie biorą czynnego udziału w wojnie. Wojna przewala się przez nich, nie niszczy ich materialnie, przeciwnie wzbogaca ich nawet, ale dokonuje zupełnego spustoszenia w ich moralności i w ostatecznym wy­niku rozbija ich życie. Cóż to są za milionerzy?