EN

30.09.1971 Wersja do druku

Po lekturze 16 tłumaczeń Antygony

Teatr Polski we Wrocławiu (Scena Kameralna): "ANTYGONA" Sofoklesa. Parafraza tekstu Sofoklesa: Helmut Kajzar. Reżyseria: Helmut Kajzar, sceno­grafia: Jerzy Nowosielski, muzyka: Stanisław Radwan. Premiera 15 maja 1971 r. (fot. W. Plewiński)

Przedstawienie "Antygony" jest porażką, ale porażką z nadmiaru ambicji. Budzi tym sza­cunek większy niż łatwe zwycięstwo. Kajzar spróbował przetworzyć tekst tragedii i za­proponowany w nim teatr. A ponadto - przeciw intencjom scenografa i części akto­rów chciał stworzyć teatr aktorski. Ściślej teatr protagonisty - jednej aktorki o niepowtarzalnej osobowości - Maji Komorowskiej. Oba zamierzenia nie powiodły się. Wi­nę za to ponosi przede wszystkim sposób przyrządzenia tekstu, który pozbawił dramat ról a wielkość konfliktu i problematykę tra­gedii rozmienił na drobne. W pewnym tak­że stopniu niezdecydowanie reżyserii, ima­jącej się sprzecznych - a więc znoszących się nawzajem - rozwiązań, w dodatku nies­pójnych z charakterem opracowania tekstu. "Zapoznałem się chyba z 16 tłumaczeniami tej tragedii. Były wśród nich tłumaczenia polskie, niemieckie, angielskie i kilka tzw. fi­lologicznych. Zauważyłem, że mam do czy­nienia, iż ob

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Po lekturze 16 tłumaczeń Antygony

Źródło:

Materiał nadesłany

"Teatr" nr 18

Autor:

Bożena Frankowska

Data:

30.09.1971

Realizacje repertuarowe