"Diabły z Loudun", pierwsza opera Krzysztofa Pendereckiego, od podwójnej premiery - 20 czerwca 1969 roku w Hamburgu i dwa dni później w Stuttgarcie - była wielokrotnie wystawiana na scenach Europy i Ameryki. Mimo że utwór często pojawiał się w repertuarach, materiał muzyczny, z jakiego korzystano, wykazywał istotne różnice. Wykonywano zarówno wersję pierwotną, jak tak zwaną wersję warszawską, dokładniej zaś dwa jej opracowania. Nawet dwie niemal równoczesne premiery nie pokazały dzieła w całości: partia orkiestrowa ostatniej sceny nie była jeszcze ukończona i dopiero trzecie wykonanie, w 1970 roku w Wuppertalu, odsłoniło pełną wersję. Przy okazji pierwszego wykonania w Polsce, 8 czerwca 1975 roku w Teatrze Wielkim w Warszawie, wzięto na warsztat operę w nowym opracowaniu, które z czasem zyskało miano "wersji warszawskiej" (po raz pierwszy użyła tej nazwy Allmuth Behrendt na konferencji naukowej w Lipsku 2003 roku poświęconej twórczości Krzysz
Tytuł oryginalny
Po czterdziestu latach
Źródło:
Materiał nadesłany
"Ruch muzyczny" nr 8