"Knock" należy już dziś do klasycznych komedii francus­kiej literatury. Wystawiony 14 grudnia 1923 roku w Comedie des Champs-Elysees w Paryżu grany był przeszło 2.000 razy z Jouvetem w roli głównej. Dziś po 37 latach wznowiony w teatrze Herbertot idzie zno­wu z powodzeniem. A więc pewniak, żelazna pozycja, któ­ra może zawsze liczyć na dużą frekwencję, jeśli zostanie sprawnie wyreżyserowana i dobrze zagrana. Pamiętamy sukces jaki odniósł w roli Knocka przed wojną niezapo­mniany Mariusz Maszyński. Skąd to powodzenie? Sztuka nie jest na pozór wcale głę­boka. To raczej komedia bul­warowa, lekka, zgrabna, z do­brymi rolami podpatrująca lu­dzi i ich śmiesznostki. Romains pisał ją co prawda z myślą o wystawieniu na scenie Komedii Francuskiej, ale Jouvet odra­dził mu oddanie jej szacownym mistrzom i chyba dobrze zro­bił, gdyż wątpię, aby ta sztuka nadawała się do celebrowania. A jednak jest w niej coś wię­cej, niż pusta zabawa. Jest w nie