Świat Olgi Tokarczuk jest kreowany słowem tak doskonale, że pozwala odbiorcy z zupełnych szczegółów i drobiazgów zbudować kompletną wizję rzeczywistości - mówi Piotr Tomaszuk, dyrektor Teatru Wierszalin w Supraślu.

Pod koniec ubiegłego wieku mało znany wówczas reżyser Sebastian Majewski przyniósł mi powieść mało znanej jeszcze pisarki Olgi Tokarczuk "Prawiek i inne czasy". Powieść absolutnie mnie uwiodła. Dostrzegłem w niej aurę "Stu lat samotności" Marqueza, realizmu magicznego, a jednocześnie klimat takich miejscowości jak Supraśl, i wiedziałem, że idealnym miejscem jej realizacji będzie Teatr Wierszalin. Proza Olgi stała się świeżym powiewem pięknie mówionego słowa i pięknie wymyślonego świata. To było przedstawienie, które w tym samym stopniu kreowała magia słów, co scenografia i gra aktorów. Podczas wielu spotkań zapamiętałem Olgę Tokarczuk jako niezwykle serdeczną i otwartą osobę, która zawsze w prosty sposób potrafiła człowiekowi powiedzieć coś istotnego. "Prawiek i inne czasy" to opowieść o losach ludzkich, o tym, jak te losy płyną, jak się zmieniają, rzecz o tym, jak czas potrafi nas niszczyć, ale też uszlachetniać. I może to w