Jeden z najoryginalniejszych twórców polskiego i światowego kina, także pisarz i malarz, pokazywał świat w momencie utraty złudzeń.

Udało mu się zrealizować zaledwie sześć filmów kinowych: "Golem" (1979), "Wojna światów. Następne stulecie" (1981), "O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji" (1984), "Ga, ga: Chwała bohaterom" (1985), "Femina" (1990), "Ubu król" (2003). Do tego filmy krótkometrażowe i spektakle Teatru Telewizji. Wychowany na Alfredzie Jarrym, Mrożku, Korczaku, Kurcie Vonnegucie jr. w filmach pełnych przepysznych pomysłów formalnych parodiował świat poddany totalnej manipulacji. Fani Szulkina już dawno odkryli, że jego filmy nakręcone w PRL-u miały sens proroczy. Te filmy mówią o czymś więcej niż o złej władzy przychodzącej z zewnątrz - one mówią o nas. Od lat borykał się z chorobą płuc, która izolowała go od świata. Ale nie tylko choroba była przyczyną jego milczenia. Paradoksalnie po 1989 r. Szulkin miał więcej trudności z akceptacją swoich pomysłów niż w poprzednim systemie. Cała jego twórczość - pozornie prześmiewcza - jest podszyta rozczarowani