- Długo nie wierzyłem w siebie, byłem więc bezwzględnie posłuszny reżyserowi. Ale im dłużej się gra, tym więcej się wie - mówi Piotr Adamczyk w rozmowie z Jackiem Kopcińskim w Teatrze.

JACEK KOPCIŃSKI Zagrał Pan mnóstwo ról, ale Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza trafiła do Pana za Poetę w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego. Dla Teatru Telewizji wyreżyserował je Wawrzyniec Kostrzewski. PIOTR ADAMCZYK Tak, Wyspiański to wyjątkowy autor, wiadomo, natomiast Wawrzyniec Kostrzewski to mój ulubiony reżyser. KOPCIŃSKI Czym Pana ujął? ADAMCZYK Gustem literackim, umiejętnością znajdowania w dawnych tekstach współczesnych znaczeń, sposobem ich adaptacji. Wawrzyniec słyszy i rozumie klasyczne kody kulturowe i potrafi za ich pośrednictwem rozmawiać z widzami. To dziś rzadka umiejętność. A przy tym obdarzony jest wręcz dziecięcą wrażliwością i wielką kulturą osobistą. Sporo się dziś mówi o hegemonii reżyserów, ich dyktatorskich skłonnościach - Kostrzewski przeprasza swoich aktorów, gdy potrzebny jest jeszcze jeden dubel. KOPCIŃSKI Dubel, bo pracowaliście razem w teatrze telewizyjnym i radiowym, a nie na scenie. ADAMCZ