O teatrze autorskim Jerzego {#os#1241}Grzegorzewskiego{#} zwykło się mówić, że jedno jego przedstawienie składa się z tylu różnych przedstawień, ilu widzów danego wieczoru wypeł­nia widownię. Każdy widz bowiem to oddzielna interpreta­cja, a zatem inne przedstawienie. Tak też rzecz się ma z naj­nowszym spektaklem Grzegorzewskiego "Powolne ciemnienie malowideł". Zaś sam autor, reżyser i scenograf w jednej osobie tak napisał w programie do przedstawienia: "Wyobrażam sobie sztuką, której nie potra­fię napisać. Miejscem akcji jest stara dzielnica Amsterdamu, niedawno zburzona. Opowiada­no mi, że stała od wojny pu­sta, wyludniona - cały frag­ment miasta. Domy, ulice, me­ble, książki, obrazy czekały na powrót zaginionych właścicieli. Musiał upłynąć czas, aby we­dług prawa uznano, ze zaginę­li ostatecznie. Los mieszkańców tych domów był znany, spala­no ich w krematoriach. Przez te puste ulice mógłby iść Kon­sul z 'Pod wulkanem'". "P