9 kwietnia 1958 - pierwsza powojenna premiera {#re#20790}"Makbeta"{/#} w Teatrze Wybrzeże w Gdyni reżyserii Zygmunta {#os#871}Hübnera{/#}. W programie do spektaklu reżyser definiował sztukę jako "tragedię konsekwencji" - konsekwencji pragnienia i zdobycia władzy - a zatem tragedię polityczną, w głębokim i współczesnym tego słowa znaczeniu. "Utrzymanie władzy wymaga chytrości, dyplomacji, demagogii, umiejętności przewidywania, wymaga bezwzględności. Cały arsenał zróżnicowanych środków działania. Makbet ze wszystkich korzysta. Usiłował parokrotnie porozumieć się z Malkolmem (...), prawdopodobnie w celu stworzenia rządów 'zgody narodowej'. W znakomitej scenie z mordercami daje nam piękną lekcję demagogii. (...) Posuwa się wreszcie do skrytobójstwa, wprowadza rządy terroru. Nie dlatego, aby w naturze jego leżało okrucieństwo. Nic podobnego. Każdą zbrodnię okupuje walką wewnętrzną i wyrzutami sumienia. Ale taka jest konieczność polityczna".