"Zapis automatyczny" Teatru Porywacze Ciał z Poznania na Spotkaniach Teatralnych Okno w Szczecinie. Pisze Szymon Wasilewski w Kurierze Szczecińskim.

"Zapis automatyczny" polega na tworzeniu przypadkowych ciągów zdań i jest charakterystyczny dla twórczości surrealistów. W wykonaniu Teatru Porywaczy Ciał jest również próbą rozszyfrowania bardzo skomplikowanej rzeczywistości. "Zapis automatyczny" to sztuka lawirująca pomiędzy monodramem a widowiskiem performance. Maciej Adamczyk, autor scenariusza, wykonawca i wspólnie z Katarzyną Pawłowską reżyser spektaklu, gra w niej wiele postaci, umiejscawia je w kilku miejscach. Poza wcieleniem się w realną osobę bohatera zwiedza także świat jego marzeń, wspomnień, snów. Granice między rzeczywistością a fikcją zacierają się. Adamczyk raz jest wyluzowanym, zmanierowanym artystą, który udziela wywiadu rzeki dziennikarzowi, innym razem sfrustrowanym i zagubionym człowiekiem, dzieckiem we mgle. Wśród rekwizytów jest m.in. portret ukazujący bohatera jako dziecko wykonany w stylu reprintów Andy Warhola. Obraz może symbolizować wiele twarzy tego samego czł