Co za zdumiewający czas. Co za zdumiewająca moda na udawane lub prawdziwe morderstwa w świątyniach. Ostatniego dnia minionego miesiąca oglądałem "Mord w katedrze" Eliota w katedrze wawel­skiej. "Przegląd Tygodniowy" donosi, że Teatr Dramatyczny w Warszawie zrealizował to samo przedstawienie w katedrze św. Jana. Nie jestem zaskoczony, ani zgorszony, i choć w moich konserwatywnych zapatrywaniach miejsce kultu nie wydaje mi się najstosowniejsze dla teatru. Na łagodny rozum biorąc, plastyka już dawno wyszła poza sacrum sztuki ingerując w codzien­ność. Czemu więc nie teatr? Zresz­tą w kraju - gdzie spojrzeć - teatrum. Tylko repertuar monotonny: to farsa, to kryminał. Ale parę dni temu radio podało, że izraelski żołnierz otworzył ogień do palestyńskich muzułmanów mo­dlących się w meczecie. Jeszcze jed­no morderstwo w świątyni. Na se­rio. Niestety na miarę naszych cza­sów i naszej wrażliwości (niewrażliwości) sumienia. Pomylony