Co za zdumiewający czas. Co za zdumie­wająca moda na udawane lub prawdziwe morderstwa w świątyniach. Osta­tniego dnia minionego miesiąca oglądałem "Mord w katedrze" Eliota zrealizowany w katedrze wawelskiej. "Przegląd Tygodniowy" donosi, że Teatr Dramatyczny, w War­szawie zrealizował to samo przed­stawienie w katedrze św. Jana. Nie jestem zaskoczony, ani zgorszony, choć w moich konserwatywnych zapatrywaniach miejsce kultu nie wy­daje mi się najstosowniejsze dla teatru. Na łagodny rozum biorąc, i plastyka już dawno wyszła poza sacrum sztuki ingerując w codzien­ność. Czemu więc nie teatr? Zresz­tą w kraju - gdzie spojrzeć - teatrum. Tylko repertuar monotonny: to farsa, to kryminał. Ale parę dni temu radio podało, że izraelski żołnierz otworzył ogień do palestyńskich muzułmanów modlących się w meczecie. Jeszcze jed­no morderstwo w świątyni. Na se­rio. Niestety na miarę naszych cza­sów i naszej wrażliwości (niewrażliwości) sumienia. Pom