"Kordian" mógłby być pasjonującą, szko­da że niedokończoną, powieścią o wnikli­wym, ambitnym, trochę niezrównoważo­nym chłopcu. Chłopiec najpierw nudzi się na wsi, stary sługa podnieca go opowieścia­mi o napoleońskiej epopei, miłość do pod­starzałej, zimnej panny rozdrażnia go, chorobliwy wybuch ambicji i wyobraźni kończy się zamachem samobójczym. Rodzi­ce postanawiają chłopca rozerwać i wysy­łają go za granicę. Widzimy go w Anglii, gdzie czyni obserwacje obyczajowe w Ja­mes Parku i czyta Szekspira; w Rzymie, gdzie zaznaje wyuzdanej miłości oraz roz­czarowań religijnych. Następnie, zrażony do świata, niezadowolony z siebie, powra­ca do kraju, gdzie zostaje wplątany w spisek. Chorobliwa ambicja popycha go do czynu awanturniczego, którego nie spełnia, ponieważ do niego mimo wszystko nie do­rósł. Ma zbyt wiele wyobraźni, aby się nie bać. Więc boi się, po czym ze stra­chu i wstydu wpada w depresję psychicz­ną. Pomimo umieszc