Podczas tokijskiego festiwalu Witkacy-In-The-Box Jan Peszek przedstawił w 1992 r. w Japonii "Wariata i zakonnicę". Krakowskiemu aktorowi zaproponowano wówczas napisanie scenariusza teatralnego na podstawie prozy Brunona Schulza i przygotowanie spektaklu z okazji japońskiej edycji dzieł tego artysty w tłumaczeniu profesora Yukio Kudo.

Jan Peszek, którego krakowska publiczność pamięta jako Ojca w poświęconym Schulzowi spektaklu Rudolfa Zioło "Republika marzeń" (Stary Teatr, 1987) - podkreśla, że pisanie było efektem przemyśleń wielu lat. Próby przedstawienia odbywały się na scenie "Miniatura" Teatru im. J. Słowackiego, a tokijska prapremiera miała miejsce 15 października 1994 r. w Theater X (CAI). 6 stycznia br. spektakl powrócił znowu do Krakowa. Artur Sandauer pisząc kiedyś o Schulzu stwierdził, iż wielki artysta ma to do siebie, że z którejkolwiek strony go oglądamy - wciąż trafiamy na ten sam motyw zasadniczy. Analizując twórczość nauczyciela z Drohobycza pisał o "klęsce Ojca", zagadnieniu ludzi i manekinów, autoironii, "grzesznych manipulacjach" i micie klęski erotycznej. Jerzy Jarzębski tekst do programu przedstawienia Jana Peszka zaczyna od stwierdzenia, że "nieśmiały, łagodny Schulz bywa często okropny dla reżyserów, którzy zechcą przenieść jego opowieści