Do repertuaru wrocławskiego Teatru Kameralnego wchodzą dwie jednoaktówki: ,,Pelikan" Augusta Strindberga w przekła­dzie Zygmunta Łanowskiego i ,,Nowe wyzwolenie" Stanisława Ignacego Witkiewicza. Obie sztuki choć różnią się między sobą formą, łączy wspólna filozofia sprowadzająca się do stwierdzenia, że nie sposób żyć tak dalej. "Pelikan" Strindberga to jeden z jego kameralnych dramatów powstałych w 1907 roku a przeznaczonych do rea­lizacji w "Intime Theatren", z którym ten prekursor nowo­czesnego teatru współpracował. Akcja utworu toczy się w wy­twornym salonie, w godnej rodzinie mieszczańskiej. To wszy­stko są jednak tylko pozory, pod którymi kryje się wystę­pek, amoralność, łotrostwo. "Nowe wyzwolenie" Witkace­go, rodzaj scenicznej groteski, w której obok postaci realnych występuje jako rezonator król Ryszard III porusza także pro­blem sensu ludzkiego bytu, nie­możności współżycia z otocze­niem, kryjącym pod płaszczy­kie