Mając lat 17, Stanisław Moniuszko przetłumaczył tragedię C. Delavigne'a pt. "Paria",która już wtedy wywarła na nim wielkie wrażenie.

"Paria" opowiada najogólniej mówiąc o nierównościach kastowych w Indiach ok. 1500 roku i nieszczęściach do jakich doprowadzają one głównych bohaterów. Dramat tak utkwił w pamięci przyszłego kompozytora, że nie dał się nawet po latach, odwieść od zamiaru wzięcia go na warsztat. Komponował muzykę z polskim tekstem Jana Chęcińskiego w latach 1859-1869. Prawykonanie "Parii" 11 grudnia 1869 r. krytyka ówczesna oceniła raczej bez entuzjazmu. Mieszane uczucia towarzyszą także podczas obecnego wystawienia "Parii" w Teatrze Wielkim, gdzie od 9 bm. znowu ujrzała ona światła rampy, po nieobecności w stolicy od 1917 r. Powodów do mieszanych uczuć jest kilka. Ten zasadniczy od razu "rzuca się w ucho": w porównaniu z innymi operami Moniuszki, "Paria" jest po prostu dziełem nie w pełni udanym. Broni się muzycznie niewiele jej fragmentów, z uwerturą na czele. Ma się wrażenie, za śpiewacy, poza jednym wyjątkiem - sami nie są przekonani do swoic