Nie wiem pod jakim znakiem zodiaku urodziła się Katarzyna Bujakiewicz, ale Julię, którą zagrała w najnowszej insceni­zacji Szekspirowskiej tragedii w Teatrze Współczesnym, ob­darzyła uczuciowością osoby spod znaku Panny. Ponieważ zaś Pannę tę skontrapunktowano z cechami Wodnika, ja­kiemu bliski jest Romeo Pawła Niczewskiego, oczom widzów ukazuje się dość nietypowy ob­raz miłości tragicznych ko­chanków. Nie chodzi tu wcale o tworzenie teorii determinizmu astrologiczne­go w scenicznym życiu postaci dra­matu. Do podobnych spostrzeżeń upoważnia prosta obserwacja oso­bowości obojga bohaterów. Julia Katarzyny Bujakiewicz jest kon­kretna, zdecydowana i bezkompro­misowa. Tymczasem Romeo Pawła Niczewskiego jest liryczny, deli­katny, eteryczny i bezradny, wplą­tany przez Los w niepojęte i nie ak­ceptowane przez młodego mężczy­znę spory. Trudno nie ulec wrażeniu, że Romeo i Julia właściwie się nie ko­chają. Niełatwo jednak ustalić czy f