TALENT rozłożony zdu­miewająco wielostron­nie, wykraczający poza obszary literackie w twór­czość malarską, muzyczną, działalność dziennikarską i naukową, składa się na dar olbrzymi, jaki otrzymał August Strindberg. Jedna z najwięk­szych indywidualności swoich czasów do dziś pozostaje twórcą nie ogarniętym w całości swoich dokonań. Odkrywanie Strindberga musi więc być zainteresowaniem osobą pisa­rza i zainteresowaniem dzie­łem. Na tym ostatnim obsza­rze najbardziej znane są dra­maty, a wśród nich m. in. "Panna Julia", "Taniec śmier­ci", "Gra snów", "Sonata widm". W roku 1902 opubliko­wał on trzy sztuki utrzymane w baśniowo-fantastycznej at­mosferze: "Wianek panny młodej". "Grę snów" i ,,Białego Łabędzia" (w innych tłu­maczeniach "Łabędziobiałą"). We wszystkich dramatach powraca sprawa miłości, ale tym razem nie jest to, jak dotąd, jej naturalistyczna wizja, tyl­ko uczucie pojmowane w ka­tegoriach duchowych i este­tycznyc