Teatr, to przede wszystkim sprawa wyobraźni. Nie na­miastka lektury, lecz inter­pretacja stwarzająca własne widzenie świata. "Dwa tea­try" Szaniawskiego; niektó­re przedstawienia w teatrze Dejm­ka pozwalają zasmakować w wido­wiskach, których podstawowym ele­mentem jest wyobraźnia. Potem nie wystarcza już ani pietyzm ani su­mienność. Oczywiście są sztuki tak szczelne w sensie jednoznaczności tekstu, że reżyserowi i aktorom nie pozostaje nic innego jak odtworze­nie, poprawne odczytanie. Publicz­ność odchodzi wówczas po takim wieczorze kulturalno-oświatowym i nie zawsze zdaje sobie sprawę, że brakowało iskry, która by przeleciała po widowni. "Pamiętnik Anny Frank" jest sztuką pobudzającą wy­obraźnię. Działa tu zasada treści pozaartystycznych wyzwalanych chy­ba właśnie tym, że tekst nie nazywa ich po imieniu, mimo iż są i w tej sztuce grają kolosalną rolę. Już od pierwszej chwili zapalają się w myśli światła. Rok 1943. Rok najwy�