ZNOWU w Warszawie mamy okazję oglądać nową sztukę Mrożka. A więc coś, co postawi nasze doznania wobec wielkiego artystycznego wymiaru. Możemy nawet się nie zgadzać częściowo lub zupełnie, lecz już sam fakt zaistnienia w nas wewnętrznej dyskusji świadczy, że dzieło Mrożka żyje, spełnia swoją społeczną funkcję, czyli jest potrzebne. Bo życiu kulturalnemu i umysłowemu potrzeba najbardziej właśnie wymiany i krystalizowania poglądów oraz postaw. Okazja jest tym bardziej interesująca i ważka, iż Mrożek w "Emigrantach" - Teatr Współczesny - wziął na warsztat zjawisko, które ma nie tylko wymiar historyczny, ale w dwudziestym wieku, po przewrotach społeczno-politycznych, wojnach światowych, różnicach w rozwoju gospodarczym, stało się problemem światowym, uniwersalnym. Mrożek jakby powrócił do tematyki swoich pierwszych sztuk, w tym - najlepszych chyba w jego dotychczasowej twórczości - jednoaktówek, w których obserwował człowieka poddane