EN

9.02.1994 Wersja do druku

Ostatnie piętro

Wzięty adwokat z powodu nienajlepszego samopoczucia trafia na obserwację do eleganckiej kliniki. Zajmuje pokój na najwyższym siódmym piętrze, przeznaczonym dla ludzi prawie zdrowych, traktu­jąc ten pobyt jako krótką przerwę w aktywnym dotąd życiu. Przerwa się przedłuża. Bohater spektaklu - "Siedem pięter" to ada­ptacja opowiadania Dino Buzzatiego (autorem adaptacji i reżyse­rem jest Andrzej {#os#2526}Barański{/#}) - sto­pniowo schodzi na niższe, przezna­czone dla bardziej chorych piętra, aż po ostateczny przystanek na par­terze. Odtwórca głównej roli - Wojciech {#os#1296}Pszoniak{/#} przekonująco two­rzy postać tracącego podmioto­wość pacjenta, który staje się przedmiotem manipulacji wtaje­mniczonych szamanów - lekarzy. Choroba - prawdziwa, czy też wmówiona - ma własną, odrębną od życia poza szpitalnymi murami dramaturgię. Buduje ją nieodga­dniona dla pacjenta siła, działają­ca z konsekwencją Losu. Bo w tej historii, która tch

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Ostatnie piętro

Źródło:

Materiał nadesłany

Gazeta Lubuska Nr 33

Autor:

Danuta Piekarska

Data:

09.02.1994

Realizacje repertuarowe