Z jednej strony Poznań kojarzy się z siłą walki, sprzeciwu, udanych powstań, a z drugiej - z wyrzucaniem ludzi z mieszkań, straszeniem przez bandytów, brakiem reakcji na takie praktyki. Gdzie się podziała poznańska solidarność? - zapytali mnie autorzy nowej sztuki wystawianej w Teatrze Nowym. Nie wiedziałam, co im odpowiedzieć - pisze Ludmiła Anannikova w Gazecie Wyborczej - Poznań.

Sztuka "Gorączka Czerwcowej Nocy" miała premierę przed tygodniem. Opowiada o przygotowaniach do wystawianego w 1981 r. spektaklu "Oskarżony: Czerwiec pięćdziesiąt sześć", który przerwał milczenie o tragicznych wydarzeniach 1956 r. Siedzący na scenie widzowie - tak, tak, role są tu odwrócone - przez ponad godzinę oglądają, jak Poznań się jednoczy: robotnicy, naukowcy, artyści i dziennikarze wspólnie dążą do obnażenia prawdy. I na tym spektakl mógłby się zakończyć. Pozostawiłby wówczas wzniosłe, przyjemne wrażenie. Ale w ostatniej scenie na widzów spadają gromy. Autorzy sztuki wypuszczają na scenę Korę Persefonę, boginię z greckiej mitologii, opiekunkę dusz zmarłych, która przedstawia się "wyrzutem sumienia". Kora łączy "czerwcową" historię z "czyszczeniem" kamienic z lokatorów. Zarzuca poznańskim elitom milczenie, oskarża, że "w kreacjach od Zienia" i "perłach ze Starego Browaru" zapomnieli o ludziach potrzebujących pomocy, że n