"Fantazja jest jedyną wolnością człowieka" (Carl Orff) - to motto do "Orfeusza" Zygmun­ta Smandzika, autorskiego spektaklu, któ­rego premiera odbyła się 24 IX w Teatrze Lalka w Warszawie. Teatr ten nie jest zwy­kłym teatrem lalkowym, jest coraz bardziej teatrem fantazyjnej formy plastycznej, ła­miącym barierę wieku. Widowisko Smandzika jest w zasadzie dla dorosłych, chociaż jak zwykle dziecko lub wyrostek może być w swej nieskażonej ot­wartości wdzięczniejszym widzem niż doro­sły, któremu już wszystko poukładano w gło­wie. Nietradycyjny rodzaj lalki, która występuje tu obok żywego aktora lub ożywionej materii, dodaje atrakcyj­ności i przełamuje formalny schemat klasycznych lalkowych przed­stawień. Charakteryzują się tym również poprzednie propozycje Teatru Lalka przysposobione dla publiczności dziecięcej przez Ada­ma i Jarosława Kilianów - "Piękna i bestia" Grochowiaka, oraz przez słowackiego scenografa Iwana Hudaka - "Rudy Dżil i jeg