Naprawdę nazywała się Maria Pietruszyńska i była córką warszawskiego kolejarza. Debiutowała na scenie kabaretu Sfinks pod własnym nazwiskiem, szybko jednak przybrała pseudonim. Zaczęła występować jako Anna Ordonówna, a następnie zmieniła imię na Hanna. Boy nazwał ją w jednej ze swoich recenzji Ordonką i tak już pozostało - portret HANKI ORDONÓWNY.

Była najsłynniejszą artystką II Rzeczypospolitej, a jej pseudonim na zawsze splótł się z dziejami polskiej piosenki Pierwszą solową rolą młodziutkiej artystki (miała wówczas 16 lat) był taniec kowbojski pod "Moment musical" Schuberta, potem przyszła pora na pierwszą piosenkę. Niestety "Szkoda słów" Artura Tura okazała się całkowitą porażką, a jeden z krytyków napisał, że "kotów i dzieci nie należy pokazywać na scenie". Miał rację, Ordonka nie znała zasad interpretacji i nie potrafiła panować nad głosem. Musiało upłynąć wiele czasu, zanim opanowała podstawowe umiejętności gry scenicznej. Zawdzięczała to dwóm osobom: Zofii Bajkowskiej i Fryderykowi Járosyemu. Bajkowska była aktorką i autorką tekstów. Starsza o ponad 20 lat od Ordonki dawała jej lekcje gry i dykcji, zresztą dziewczyna przez pewien czas mieszkała u niej. Prawdziwą jednak gwiazdę uczynił z niej dopiero Járosy. Pierwsza dama kabaretu Słynny Węgier p