Tekst wystawiony na Sali Prób war­szawskiego Teatru Dramatycznego jest bardzo piękny. Fragmenty po­wieści Tomasza Manna "Józef i je­go bracia" zostały przez Wincentynę Wodzinowska-Stopkowa powiązane w opo­wieść o Jakubie i Racheli. Całość się na­zywa: "O długim czekaniu!... Narracja jest prowadzona przez Halinę Mikołaj­ską naturalnie, lekko i z humorem. Ta świetna aktorka cieniuje i "podry­wa" tekst, znakomicie podaje słowo, stara się ukazać jego możliwe znacze­nia, przez co powstaje wrażenie dziw­nej migotliwości stylu, rozedrganego zna­czenia. Przy wielkiej oszczędności uży­tych środków wyrazu aktorka potrafi nagłym, jednym gestem czy intonacyj­nym zaśpiewem podnieść nagle do naj­wyższej rangi rzeczy drobne, rzeczy co­dzienne; "pod nimi" właśnie ukrywa się historia o długim czekaniu. Elementarna ludzka sytuacja zyskuje rangę dopiero w kontraście z codziennością. Dopiero wtedy jest prawdziwa, bliska, wielka. Halina Mikołajska zn